DOBERMAN
Krótki przegląd
Doberman to elegancki i pełen energii pies, znany z inteligencji, lojalności i odwagi. Charakteryzuje się smukłą, atletyczną sylwetką, która kryje niezwykłą siłę i zwinność. Jego czujna natura i naturalny instynkt obronny czynią go doskonałym psem stróżującym, ale jednocześnie, przy odpowiednim wychowaniu, staje się czułym i oddanym członkiem rodziny. Doberman to pies, który uwielbia aktywność i bliskość z właścicielem – towarzysz, który nigdy Cię nie zawiedzie!
Spis treści
Kraj pochodzenia
Pies wywodzi się z Niemiec.
CHARAKTERYSTYKA RASY
Waga
Pies 34 – 45 kg, suka 27-40 kg.
Wzrost
Pies 66-71 cm, suka 60-66 cm.
Rodzaj sierści
Krótka, gęsta i twarda, gładko przylegająca i jednakowa na całym ciele.
Długość życia
10 – 12 lat.
Zdrowie
Stosunkowa zdrowa rasa, mająca jednak skłonności do infekcji, problemów ortopedycznych i chorób skóry.
Charakter
Przyjazny i łagodny, a równocześnie czujny, odważny i pewny siebie.
Potrzeba ruchu
Aktywny pies z dużą potrzebą ruchu..
Klasyfikacja FCI
Grupa 2 (pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła),
sekcja 1 (pinczery i sznaucery).
Cena
5000 – 9000 zł (ZKwP).
Historia i pochodzenie
Doberman to niemiecka rasa psów nazwana na cześć swojego twórcy, Fryderyka Ludwika Dobermanna. Dobermann był poborcą podatkowym, właścicielem zakładu przetwarzania odpadów rzeźnych oraz hyclem uprawnionym do wyłapywania bezpańskich psów. Najbardziej agresywne z tych psów krzyżował ze znanymi wówczas „psami rzeźnickimi”, uważanymi za dość czystą rasę. Te „psy rzeźnickie” odegrały kluczową rolę w powstaniu dobermana i pochodziły od dawnych rottweilerów, skrzyżowanych z turyńskimi psami pasterskimi o czarnej sierści z kasztanowymi podpalaniami.
W latach siedemdziesiątych XIX wieku F.L. Dobermann prowadził te krzyżówki, tworząc rasę psów czujnych i doskonałych w roli stróża oraz obrońcy. Psy te były często wykorzystywane przez policję, zyskując przydomek „psów żandarmów”. Służyły również jako psy myśliwskie do tępienia dużych gryzoni. Nic więc dziwnego, że na początku XX wieku doberman został oficjalnie uznany za psa policyjnego.
Wygląd i budowa
Doberman to największy z pinczerów, wyróżniający się swoją imponującą posturą i proporcjonalną, niemal kwadratową sylwetką. Ma smukłą szyję i głowę pozbawioną luźnej skóry, co podkreśla jego elegancki wygląd. Jego migdałowate oczy nadają wyrazistości, a wysoko osadzone uszy podkreślają czujność. Muskularne, zwarte ciało łączy siłę z gracją, nadając dobermanowi wyjątkowo szlachetny i dumny wygląd. Krótka, gęsta sierść ściśle przylega do ciała i jest twarda w dotyku. Kolor sierści to czarny lub czekoladowy z intensywnie kasztanowym, czystym i wyraźnie odgraniczonym podpalaniem.
Temperament i zachowanie
Doberman to pies o zrównoważonym, pewnym siebie temperamencie, który łączy inteligencję z odwagą. Jest bardzo lojalny wobec swojej rodziny i silnie przywiązuje się do opiekuna, często wykazując chęć ciągłego towarzyszenia. To czujny i uważny stróż, który w sytuacjach zagrożenia działa zdecydowanie, ale bez niepotrzebnej agresji.
Szkolenie i aktywność
Dobermany są energiczne i potrzebują aktywności fizycznej oraz umysłowej, co czyni je idealnymi towarzyszami dla osób prowadzących aktywny tryb życia. Przy odpowiednim wychowaniu są przyjacielskie, łagodne wobec dzieci i innych zwierząt, a ich naturalna inteligencja sprawia, że szybko się uczą i dobrze reagują na konsekwentne szkolenie. Przedstawiciele tej rasy zwykle dobrze się odnajdują w psich sportach np. IPO.
Zdrowie i długość życia
Dobermany to psy o średniej długości życia wynoszącej zazwyczaj 10–12 lat. Są generalnie zdrową rasą, jednak, jak każda rasa, mogą być podatne na pewne schorzenia. Często występującymi problemami zdrowotnymi u dobermanów są choroby serca, takie jak kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM), a także dysplazja stawów biodrowych i łokciowych. Niektóre osobniki mogą być podatne na chorobę von Willebranda, zaburzenie krzepliwości krwi. Inne, występujące u dobermanów choroby, to: zwichnięcie rzepki, narkolepsja, wrodzona ślepota i głuchota, niedoczynność tarczycy, zaćma, dysplazja siatkówki, zespól chwiejności Wobblera, zespół tańczącego dobermana, nużyca, bielactwo, choroby prostaty, rozszerzenie i skręt żołądka czy psychogenne wylizywanie boków.
Pielęgnacja i opieka
Pielęgnacja dobermana jest stosunkowo prosta dzięki jego krótkiej, przylegającej sierści, która wymaga jedynie regularnego szczotkowania raz w tygodniu, aby usunąć martwy włos i utrzymać zdrowy połysk. Kąpiele są potrzebne tylko sporadycznie. Ważne jest również regularne sprawdzanie i czyszczenie uszu oraz przycinanie pazurów, jeśli nie ścierają się naturalnie.
W opiece nad dobermanem kluczowe jest także zapewnienie mu ciepłego miejsca do spania, ponieważ ze względu na krótką sierść może być wrażliwy na chłód.
Dieta i żywienie
Doberman, jako aktywna i energiczna rasa, wymaga diety bogatej w wysokiej jakości białko, które wspiera rozwój mięśni i regenerację organizmu. Jego dieta powinna być zbilansowana i dostosowana do wieku, wielkości, poziomu aktywności oraz ewentualnych problemów zdrowotnych. Warto wybierać karmy komercyjne o wysokiej zawartości mięsa lub przygotowywać posiłki domowe pod okiem lekarza weterynarii lub dietetyka zwierzęcego.
Dobermany mogą być podatne na wzdęcia, dlatego zaleca się podawanie jedzenia w mniejszych porcjach, ale częściej – na przykład dwa razy dziennie, zamiast jednego dużego posiłku. Dobrze jest także unikać intensywnej aktywności fizycznej bezpośrednio przed i po posiłku, aby zmniejszyć ryzyko skrętu żołądka.
Koszty utrzymania
Utrzymanie dobermana może wiązać się z większymi kosztami niż w przypadku mniejszych ras, głównie ze względu na jego wielkość, potrzeby żywieniowe i specyficzną opiekę zdrowotną.
Regularne wizyty u weterynarza, szczepienia, odrobaczanie i ewentualne leczenie chorób, takich jak kardiomiopatia czy dysplazja, mogą znacznie zwiększyć wydatki. Koszt ubezpieczenia zdrowotnego dla psa lub nagłych wizyt weterynaryjnych to dodatkowy aspekt do rozważenia.
Akcesoria, takie jak solidne smycze, obroże, legowisko oraz zabawki, również wiążą się z wydatkami, szczególnie na początku. Dodatkowo, jeśli planujesz szkolenie z behawiorystą lub udział w zajęciach sportowych, koszty mogą wzrosnąć.
Kupno czy adopcja
Decyzja o zakupie czy adopcji dobermana zależy od preferencji i sytuacji przyszłego opiekuna. Zakup szczeniaka od renomowanego hodowcy zarejestrowanego w Związku Kynologicznym w Polsce (ZKwP) daje pewność co do pochodzenia, zdrowia i socjalizacji psa. Dodatkowe badania rodziców na obecność chorób genetycznych zwiększają bezpieczeństwo tego wyboru.
Adopcja dorosłego dobermana z fundacji lub schroniska to szansa na danie drugiej szansy psu, który często potrzebuje domu. Warto jednak pamiętać, że taki pies może wymagać większej pracy nad zachowaniem lub adaptacją do nowego środowiska. Przed adopcją dobrze jest dowiedzieć się jak najwięcej o jego historii, zdrowiu i charakterze.
Niezależnie od wyboru, kluczowe jest przygotowanie się na specyficzne potrzeby rasy, takie jak wysoki poziom energii, potrzeba szkolenia i zaangażowania właściciela, aby zapewnić psu szczęśliwe życie.
Własna hodowla
Prowadzenie własnej hodowli dobermanów to odpowiedzialne zadanie, które wymaga dużej wiedzy, zaangażowania i zasobów. Hodowca powinien przede wszystkim dążyć do poprawy lub utrzymania standardów rasy, dbając o zdrowie, temperament i wygląd psów.
Ważnym krokiem jest wybór odpowiednich osobników hodowlanych. W hodowlach obowiązkowe są badania radiologicznych stawów biodrowych, aby wykluczyć dysplazję. Chociaż nie jest to wymóg formalny, zaleca się również regularne badania kardiologiczne. Niektórzy hodowcy idą o krok dalej i wykonują testy genetyczne w celu wykrycia chorób charakterystycznych dla rasy. Hodowca musi również zapewnić odpowiednie warunki życia dla psów, w tym przestrzeń, socjalizację i właściwą opiekę weterynaryjną.
Czy wiedziałeś?
Podsumowanie
Okiem behawiorysty
Doberman to rasa o wyjątkowej inteligencji i dużej wrażliwości emocjonalnej. Te psy szybko się uczą, ale jednocześnie potrzebują konsekwentnego i cierpliwego opiekuna, który zapewni im jasne zasady. Dobermany są bardzo przywiązane do swojej rodziny, co czyni je psami oddanymi, ale może powodować lęk separacyjny, jeśli pozostają zbyt długo same.
Ich naturalna czujność i instynkt obronny sprawiają, że są doskonałymi stróżami, jednak nadmierna nieśmiałość lub agresja mogą wynikać z braku odpowiedniej socjalizacji. Z tego względu ważne jest wczesne zapoznawanie ich z różnymi ludźmi, zwierzętami i sytuacjami. Jako psy energiczne, dobermany wymagają zarówno aktywności fizycznej, jak i stymulacji umysłowej – bez tego mogą stać się sfrustrowane i wykazywać niepożądane zachowania. Prawidłowe wychowanie dobermana opiera się na równowadze między stanowczością a łagodnym podejściem, które buduje zaufanie i wzmacnia więź z opiekunem.
Okiem lekarza weterynarii
Doberman to rasa, która wymaga szczególnej uwagi w zakresie profilaktyki zdrowotnej. Ze względu na predyspozycje genetyczne, psy tej rasy są podatne na kardiomiopatię rozstrzeniową (DCM), dlatego regularne badania serca, takie jak echokardiografia i osłuchiwanie, są kluczowe. Istotne jest także kontrolowanie poziomu hormonów tarczycy, ponieważ u dobermanów zdarza się niedoczynność tego narządu.
Dobermany mogą cierpieć na dysplazję stawów biodrowych, dlatego badania ortopedyczne oraz odpowiednia dieta wspierająca stawy są zalecane. Ze względu na krótki włos i brak podszerstka, psy te są wrażliwe na chłód, co wymaga ochrony przed niskimi temperaturami, szczególnie zimą.
Regularne badania krwi i monitorowanie ogólnego stanu zdrowia pomagają wcześnie wykrywać problemy, a odpowiednia dieta i aktywność fizyczna wspierają ich długowieczność. Doberman to rasa wymagająca, ale przy odpowiedniej opiece może cieszyć się dobrym zdrowiem i witalnością przez wiele lat.
